Nazario Sauro
Tagħmir militari

Nazario Sauro

Dgħajjes tat-torpedo tat-tip PN, waħda mis-serje ta’ wara, kienu nnumerati minn 64 sa 69. Il-vapuri li fuqhom Sauro kien jaġixxi l-aktar ta’ bdot kienu kważi identiċi. Ritratti ta' Lucy

Is-sottomarin Nazario Sauro, li ilu fis-servizz fil-Marina Militara, ilu wieħed mill-attrazzjonijiet turistiċi marittimi ta’ Ġenova mill-2009 - huwa rmiġġat fil-pixxina ħdejn il-bini tal-Mużew Marittimu (Galata Museo del mare), huwa tiegħu. l-akbar wirja. Bħala t-tieni fil-flotta Taljana, huwa jġorr l-isem u l-kunjom ta’ irredentist li nqabad 102 sena ilu bħala riżultat ta’ missjoni ta’ ġlied li ma rnexxietx, u ma damx ma qagħad fuq l-armar.

Il-ħolqien tar-Renju Unit tal-Italja, ipproklamat f’Marzu 1861, kien pass lejn unifikazzjoni sħiħa – fl-1866, grazzi għal gwerra oħra mal-Awstrija, ingħaqdet magħha Venezja, u 4 snin wara, il-konkwista ta’ Ruma temm il-Papali. l-Istati. Fi ħdan il-fruntieri tal-pajjiżi ġirien kien hemm żoni iżgħar jew akbar li l-abitanti tagħhom jitkellmu bit-Taljan, imsejħa "artijiet mhux liberati" (terreirdente). L-aktar partitarji estensivi li jingħaqdu ma’ art twelidhom ħasbu dwar Korsika u Malta, ir-realisti llimitaw ruħhom għal dak li jista’ jittieħed mill-Habsburgi. B'rabta mal-avviċinament ideoloġiku mar-Repubblikani, il-bidla tal-alleanzi (fl-1882, l-Italja, b'rabta mal-annessjoni tat-Tuneżija minn Franza, ikkonkludiet patt sigriet mal-Awstrija-Ungerija u l-Ġermanja) u l-ambizzjonijiet kolonjali ta 'Ruma, l-irredentisti beda jolqot. Minkejja n-nuqqas ta’ appoġġ jew saħansitra kuntratti tal-pulizija min-nies “tagħhom”, ma kellhom l-ebda problemi serji biex jiksbu appoġġ fuq in-naħa l-oħra tal-fruntiera, speċjalment fl-Adrijatiku. Ma ċċaqilqux għal snin, biss l-Ewwel Gwerra Dinjija żiedet l-Italja għad-detriment ta’ Trieste, Gorizia, Zara (Zadar), Fiume (Rijeka) u l-peniżola Istrijana. Fil-każ ta 'dan l-aħħar reġjun Nazario, Sauro sar figura simbolika.

Il-bidu tat-triq

L-Istrija, l-akbar peniżola tal-Baħar Adrijatiku, baqgħet l-itwal fl-istorja politika tagħha taħt il-ħakma tar-Repubblika Venezjana - l-ewwel, fl-1267, kien il-port inkluż uffiċjalment ta’ Parenzo (illum Porec, il-Kroazja), segwit minn bliet oħra fuq il-kosta. It-territorji interni madwar Pazin tal-lum (il-Ġermaniż Mitterburg, it-Taljan Pisino) kienu jappartjenu lill-Mulej feudali Ġermaniżi u mbagħad lill-monarkija tal-Habsburg. Taħt it-Trattat ta’ Campio Formio (1797), u mbagħad b’riżultat tal-waqgħa tal-Imperu Napuljuniku, il-peniżola kollha daħlet fiha. Id-deċiżjoni fl-1859 li Pola, li tinsab fil-parti tal-Lbiċ tal-Istrija, issir il-bażi ewlenija tal-flotta Awstrijaka, wasslet għall-industrijalizzazzjoni tal-port (sar ċentru ewlieni tal-bini tal-bastimenti) u t-tnedija tat-trasport ferrovjarju. Maż-żmien, l-estrazzjoni tal-faħam fil-minjiera lokali żdiedet b'mod sinifikanti (l-ewwel xaftijiet ġew imtaqqbin bosta sekli qabel), u beda l-isfruttament tad-depożiti tal-boksajt. L-awtoritajiet fi Vjenna għalhekk eskludew il-possibbiltà ta’ akkwist Taljan tal-peniżola, billi jaraw l-alleati tagħhom fin-nazzjonalisti Kroati u Sloveni, li jirrappreżentaw lill-popolazzjoni ifqar minn żoni rurali, l-aktar fil-Lvant tar-reġjun.

L-eroj nazzjonali futur twieled fl-20 ta’ Settembru 1880 f’Kapodistria (illum Koper, is-Slovenja), port fil-Golf ta’ Trieste, f’qiegħ il-peniżola. Il-ġenituri tiegħu kienu ġejjin minn familji li kienu għexu hawn għal sekli sħaħ. Missieru, Giacomo, kien baħri, għalhekk martu Anna ħadet ħsieb il-frieħ, u kien minnha li l-uniku iben (kellhom ukoll tifla) sema’ f’kull opportunità li l-patrija vera tibda fil-majjistral ta’ Trieste fil-qrib, li , bħall-Istrija għandha ssir parti mill-Italja.

Wara li ggradwa mill-iskola elementari, Nazario daħal fl-iskola sekondarja, iżda pprefera vjaġġi bid-dgħajjes jew tiġrijiet bil-rowboat biex jistudja. Wara li ngħaqad ma' Circolo Canottieri Libertas, klabb tal-qdif irredentist lokali, l-opinjonijiet tiegħu saru radikalizzati u l-klassifikazzjonijiet tiegħu ddeterjoraw. F’din is-sitwazzjoni, Giacomo iddeċieda li ibnu jispiċċa l-istudji tiegħu fit-tieni grad u jibda jaħdem miegħu. Fl-1901, Nazario sar kaptan u żżewweġ, inqas minn sena wara kellu l-ewwel wild tiegħu, jismu Nino, f’ġieħ wieħed.

ma’ sħabu ta’ Garibaldi.

Fl-aħħar tal-1905, wara li baħħru l-Mediterran minn Franza għat-Turkija, Sauro temm l-istudji tiegħu fl-Akkademja Navali ta’ Trieste, u għadda mill-eżami tal-kaptan. Huwa kien "l-ewwel wara Alla" fuq bastimenti tal-fwar żgħar li jitilqu minn Cassiopeia għal Sebeniko (Sibenik). Dan iż-żmien kollu kien f'kuntatt kontinwu mal-irredentisti fl-Istria, u l-kruċieri lejn Ravenna, Ancona, Bari u Chioggia kienu opportunità biex jiltaqgħu mat-Taljani. Sar repubblikan u, skoraġġut mir-rifjut tas-soċjalisti għall-gwerra, beda jaqsam l-opinjoni ta’ Giuseppe Mazzini li l-kunflitt kbir inevitabbli se jirriżulta f’Ewropa ta’ nazzjonijiet ħielsa u indipendenti. F’Lulju 1907, flimkien ma’ membri oħra tal-każin tal-qdif, organizza manifestazzjoni għall-100 anniversarju mit-twelid ta’ Garibaldi, li seħħet f’Kapodistria u, minħabba s-slogans li tqajmu, kienet tfisser piena għall-parteċipanti tagħha. Għal diversi snin, li bdew fl-1908, ma’ grupp ta’ kunfidanti, huwa ddaħħal armi u munizzjon għall-ġellieda għall-indipendenza fl-Albanija fuq diversi vapuri tal-qlugħ. L-aħħar tifel tiegħu, imwieled fl-1914, irċieva dan l-isem. L-ismijiet tal-oħrajn, Anita (wara l-mara ta’ Giuseppe Garibaldi), Libero u Italo, ħarġu wkoll mit-twemmin tiegħu:

Fl-1910, Sauro sar kaptan tal-lanċa tal-passiġġieri San Giusto bejn Capodistria u Trieste. Tliet snin wara, il-gvernatur lokali ordna li l-istituzzjonijiet u l-intrapriżi tal-istat tal-Istrija setgħu jimpjegaw biss suġġetti ta 'min iħaddem Franz Josef I. li kellhom iħallsu multi u li kienu mitmugħa f'Ġunju 1914, u keċċieh minn impjieg. Hawn ta’ min iΩid li minn età bikrija, Nazario kien distint minn temperament vjolenti, li jinbidel f’impetuoΩità, li jmissu mal-avventuriżmu. Magħquda mal-direttezza u l-lingwaġġ mhux xieraq tiegħu, kienet taħlita imbarazzanti, ftit biss ittemprat minn sens ta 'umoriżmu awto-deprecating, li affettwa wkoll ir-relazzjonijiet tiegħu mal-kaptani u l-maniġers tal-linji tal-laneċ rivali.

Immedjatament wara li faqqgħet l-Ewwel Gwerra Dinjija, fil-bidu ta’ Settembru, Sauro telaq minn Kapodistria. F’Venezja, fejn mar jgħix ma’ ibnu l-kbir, għamel kampanja biex l-Italja tieħu n-naħa tal-Entente. Billi użaw passaporti foloz, hu u Nino ħadu wkoll materjal ta’ propaganda lejn Trieste u spijaw hemmhekk. L-attivitajiet tal-intelliġenza ma kinux ġodda għalih - ħafna snin qabel ma jmur Venezja, ġie f'kuntatt mal-viċi-konslu Taljan, li lilha ttrasmetta informazzjoni dwar il-movimenti tal-partijiet imperjali-rjali tal-flotta u l-fortifikazzjonijiet fil-bażijiet tagħha.

Logutenent Sauro

Ftit wara li Nazario u Nino marru joqogħdu Venezja, fil-ħarifa tal-1914, l-awtoritajiet f’Ruma, u ddikjaraw ir-rieda tagħhom li jibqgħu newtrali, bdew negozjati mal-partijiet fil-gwerra biex “ibigħuha” kemm jista’ jkun għali. L-Entente, bl-użu ta’ rikatt ekonomiku, tat aktar, u fis-26 ta’ April 1915, ġie ffirmat f’Londra trattat sigriet, li skontu l-Italja kellha tmur maġenbha fi żmien xahar – il-prezz kien wegħda li wara l-gwerra a se jidher alleat ġdid. tikseb, fost oħrajn, Trieste u l-Istria.

Fit-23 ta’ Mejju, it-Taljani żammew il-qbil tagħhom billi ddikjaraw gwerra lill-Awstrija-Ungerija. Jumejn qabel, Sauro offra volontarju biex iservi fir-Royal Navy (Regia Marina) u ġie immedjatament aċċettat, promoss għal Logutenent u assenjat għall-gwarniġjon Venezjana. Kien diġà ħa sehem fl-ewwel operazzjonijiet ta’ ġlied bħala pilota fuq id-destroyer Bersagliere, li flimkien mat-tewmin tiegħu Corazsiere, kopra lil Zeffiro meta dan tal-aħħar, sagħtejn wara nofsillejl tat-23/24 ta’ Mejju, daħal fl-ilmijiet tal-laguna ta’ Grado. fil-parti tal-punent tal-Golf ta’ Trieste u hemm nieda torpidows lejn il-moll f’Porto Buzo, u mbagħad spara lejn il-kwartieri lokali tal-armata imperjali.

Żid kumment